Po napaści na Polskę w 1939 roku hitlerowcy utworzyli getta w miastach i miasteczkach w całym kraju. Funkcją tych zamkniętych sektorów była izolacja ludności żydowskiej. Były one nazywane Judischer Wohnbezirk lub Wohngebiet der Juden (dzielnicami żydowskimi). Publikacja zawiera wyjątkową kolekcję zdjęć wykonanych w czasie wojny przez niemieckich żołnierzy, którzy amatorsko zajmowali się fotografią. Dokumentują one powstanie gett, surowe i pogarszające się warunki życia ich mieszkańców, a także desperackie próby stawiania oporu i ich brutalne zduszenie, aż do finalnego wysiedlenia pozostałych przy życiu Żydów do obozów koncentracyjnych i obozów zagłady.
Sceny miejskiego życia, których pozorna normalność przejmuje dreszczem, ustępują z czasem obrazom barbarzyństwa, którego dopuszczali się naziści. Zdjęcia opatrzono szczegółowymi komentarzami, jednak nie potrzeba słów, by dotarło do nas najważniejsze przesłanie książki: że na moralną katastrofę Holokaustu składały się tragedie konkretnych, zwyczajnych ludzkich istnień. Szczególnie dobitne okazują są rzadkie, kolorowe fotografie zamieszczone na końcu albumu. Ich zaskakująca bezpośredniość uzmysławia nam, że te dramatyczne sceny rozgrywały się na ulicach polskich miast zaledwie kilka dekad temu. Publikacja zawiera drastyczne fotografie i nie jest zalecana dla niepełnoletnich odbiorców.