Olga Kłosiewicz poświęca swoje rozważania rozszyfrowaniu zwierzęcej symboliki w pismach Friedricha Nietzschego. Na przykładzie tej symboliki zastanawia się zarówno nad krytycznymi, jak i pozytywnymi tezami Nietzschego dotyczącymi człowieka, jego twórczości, kultury i religii. Fakt, że wiele filozoficznych pojęć i koncepcji udało się zawrzeć w postaciach stworzeń, których nie dało się łączyć z abstrakcyjnym myśleniem, wydaje się pasjonujący i wart głębszego zanalizowania. Jednocześnie, próbując zrekonstruować rozwój myśli Nietzschego w jego różnych działach, Kłosiewicz pragnie dociec, co skłoniło go do wykorzystania postaci zwierzęcych w pracy, którą uważał za kluczową dla swojej filozofii.