Nie każda miłość kończy się tragicznie. Ale w tym przypadku tak właśnie było. Autor nawiązuje do autentycznych wydarzeń, o których słyszał, i w tym sensie był ich uczestnikiem. Niemal w każdym utworze pojawiają się aluzje, dygresje, odniesienia. To one tworzą specyficzny klimat tych liryków, niedookreślony, zdeformowany, często groteskowy. Od strony kompozycyjnej, te deformacje są celowe, słowo ma podkreślić nierealność świata, który tylko z pozoru jest rzeczywisty. Bez względu na to czy jest to miniatura pisana prozą poetycką czy wierszem dominuje uczucie, subtelna nastrojowość i to pochylanie się nad ludzką tragedią. Nad marzeniami, które nie zawsze są wypisane na cmentarnych kamieniach.