Jest rok 2008. W Tate Gallery w Londynie odbywa się wielka retrospektywna wystawa malarstwa Francisa Bacona. Na ekrany kin wchodzi nowy film Darrena Aronofsky’ego „Zapaśnik” z fenomenalną rolą Mickeya Rourke. We wrześniu bankrutuje jeden z największych banków inwestycyjnych Lehman Brothers, dając początek ogólnoświatowemu kryzysowi finansowemu. Na krótko przedtem w Polsce, w pociągu relacji Gdynia Główna – Warszawa Centralna dochodzi do, zdawałoby się, zwykłego spotkania. Do niemal sześćdziesięcioletniego wykładowcy dosiada się o połowę młodsza atrakcyjna kobieta. Wymieniają zdawkowe uwagi, obserwują się. W ich spotkaniu jest coś niezwykłego, niepokojącego. Krzysztof ma wrażenie, jakby nie było ono do końca przypadkowe, jakby Emilia go znała i czegoś od niego oczekiwała. A może to tylko pamięć i wyobraźnia płatają mu figle?

Na naszych oczach dokonuje się wielkie odwrócenie ról ukształtowanych przez tysiąclecia patriarchatu. Coraz częściej to kobieta buduje dom, sadzi drzewo i sama, wybrawszy sobie dawcę nasienia, decyduje o przyjściu na świat potomstwa. Ale co się wydarzy, gdy nowoczesna, młoda kobieta sukcesu napotka na swej drodze starzejącego się, upartego męskiego szowinistę?

Dariusz Filar

Debiutował tomem opowiadań fantastycznych „Czaszka olbrzyma” (Nasza Księgarnia, 1976). Opublikował następnie: „We własnej skórze” (NK, 1982), „Pies wyścigowy” (Czytelnik, 1984), „Nieostrość” (NK, 1985) i „Dotyk” (NK, 1989). Niektóre z jego utworów ukazały się w przekładach na niemiecki, rosyjski, czeski, węgierski i esperanto. Po 25 latach literackiej nieobecności powrócił wznowieniem nowel i opowiadań zebranych w tomie „Jeszcze jedna podróż Guliwera” (Solaris, 2014). Napisana w 2012 r. powieść „Drugie wejrzenie” jest siódmą książką w jego dorobku.