Circus Magnum było wspaniałym przedsiębiorstwem na światowym poziomie. Jego
trybuny co tydzień wypełniały tysiące widzów. Pokazy, rewie, przedstawienia
wyreżyserowane przez charyzmatycznego dyrektora, którego renomę znała każda stolica
Europy.
Bilety rozchodziły się na pniu, a największe estrady ustawiały się w kolejce, by ugościć
artystów.
To wszystko przeszłość!
Już od lat trupa ma kłopoty. Marazm, popelina, stare numery zgrane do bólu zębów. Cyrk
sypie się w posadach, a dyrektor to nieznoszący sprzeciwu despota.
Młodzi artyści, występujący w przedstawieniach, mają dosyć skostniałych schematów.
Mają ambicje wybić się na pierwszy plan i wprowadzić swój autorski numer do programu
występów.
W tajemnicy przed despotycznym szefem pracują nad przedstawieniem wybitnym,
rewolucyjnym. Czas wyrwać publikę z butów!
Scena kiedy artyści ruszają po podwyżkę to klasyk, który pewnie każdy z nas przeżył w
swoim życiu. A bajka opowiedziana przez ojca nie chcącemu zasnąć synowi to już
majstersztyk Rzodkiewicza i Kwiatkowskiego!