Paradyzja jest kolonią orbitalną zamieszkiwaną przez ludzi pracujących w kopalniach Tartaru. Jej władze są nieufne wobec obcych i nikogo nie dopuszczają do swojego idealnego świata. Ziemianie, pozbawieni od stu lat wiarygodnych informacji o sytuacji mieszkańców, podejrzewają kierownictwo kolonii o naruszanie praw człowieka. W związku z tym wysyłają wnikliwego literata, który ma napisać książkę o tamtejszej społeczności… Tak naprawdę misja z jaką wyrusza bohater jest zupełnie inna i nikt nie może dowiedzieć się jaki jest jej prawdziwy cel. Dodatkowo sytuacja komplikuje się, kiedy dociera on na miejsce, a to, co tam zastaje, okazuje się skrajnie różne od oficjalnych informacji, głoszonych przez miejscową propagandę.

W jakich kłamstwach pogrążył się odizolowany od reszty ludzkości zakątek Wszechświata? Czy Rinah zdoła przedrzeć się przez cenzurę, rozwikłać tajemnice bezdusznego systemu i cokolwiek zrozumieć z tego co zobaczył?

Czy rzeczywistość w jakiej przyszło nam obecnie żyć jest na pewno taka jak nam się wydaje?

Paradyzja to charakterystyczna dla twórczości Zajdla wizja antyutopii.

Powieść została nagrodzona Nagrodą Fandomu Polskiego Sfinks, obecnie znaną jako nagroda im. Zajdla

Myśl co chcesz, ale nie daj się na tym przyłapać.

Należy zwrócić uwagę, że historia wykazała także powierzchowność innego sądu, wywodzącego się ze starożytności, a głoszącego, iż lud potrzebuje jakoby tylko chleba i igrzysk. Nieraz mogli się przekonać różni późniejsi władcy, że otrzymawszy sam chleb, lud niechybnie zapyta zaraz o masło i wędlinę, bojkotując najatrakcyjniejsze nawet igrzyska.

Czyta Mirosław Neinert