„Ta książka jest dla pasjonatów wiedzy o świecie. To elitarne grono, a jeszcze bardziej elitarna jest grupa przewodników po tym labiryncie, jakim jest współczesny świat. Jednym z owych przewodników jest Krzysztof Mroziewicz. Nadaje się do tej roli doskonale, bo znaczną część swego długiego zawodowego życia spędził jako korespondent i reporter zagraniczny, a był też dyplomatą w Azji.
Widzę w nim dziennikarza pokroju Ryszarda Kapuścińskiego, stawiającego sobie, ale i czytelnikowi wysokie wymagania: nie wystarczy opisać, możliwie jak najtrafniej, trzeba spróbować zrozumieć, o ile możliwe – bez gniewu i uprzedzenia. Ba, ale czy to możliwe, gdy tematy podejmowane przez Mroziewicza ociekają krwią i łzami? Zachęcam do przekonania się samemu, poprzez lekturę; sam uważam, że relacje i refleksje Mroziewicza są rarytasem w dobie multimediów.
(…) W istocie książka Mroziewicza jest nie tylko rodzajem kroniki i rozumowanego leksykonu polityki i cywilizacji w początkach XXI wieku, ale też dziełem o ambicjach literacko-filozoficznych, theatrum mundi. I to mnie w nim szczególnie zafrapowało".
Adam Szostkiewic
POLITYKA, Dział Polityczny

Krzysztof Mroziewicz – niepraktykujący geofizyk, w okresie studiów uniwersyteckich - aktor, kierownik klubu „Hybrydy”, zastępca redaktora naczelnego tygodnika „itd.”. Dziennikarz, komentator „Polityki” oraz programów „7 dni świat”, „To był dzień na świecie ” i innych, znawca tematyki międzynarodowej, były doradca ministra spraw zagranicznych, członek Akademii Telewizyjnej, Przewodniczący Kapituły Wiktorów. Wiedzę o świecie zdobywał będąc dziennikarzem redakcji zagranicznej PAP, korespondentem zagranicznym w Azji, korespondentem wojennym w czasie sowietyzacji Afganistanu, w latach 1996 – 2001 Ambasadorem RP w Indiach, Sri Lance i Nepalu. Przez dwie kadencje wiceprzewodniczący Stowarzyszenia Korespondentów Zagranicznych w Azji Południowej. Prowadzi zajęcia dla studentów Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego i innych wyższych uczelni. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. trzy Wiktory, Złoty Medal Uniwersytetu Wrocławskiego oraz medal z okazji 300-lecia tego Uniwersytetu, a także odznaczenie Honoratio Gratias przyznawane przez Wyższą Szkołę Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu, w której jest wykładowcą. Doświadczenia pracy dziennikarskiej, a także osobiste refleksje i analizy zawarł w książkach: „Guantanamera. Korespondencja z Hawany”, „Istmo. Biuletyn wiadomości dobrego i złego”, „Kabul w okresie postu”, „Ucieczka do Indii”, „Syberia. Wzdłuż Jeniseju” (z Z. Żyburtowiczem), „Dziennikarz w globalnej wiosce”, „Ekstazja. Podróże z Afrodytą”, „Czas pluskiew” oraz ”Prawdy ostateczne Ryszarda Kapuścińskiego”. Autor ponad 50 artykułów naukowych i analiz w pracach zbiorowych.