Książka ta traktuje o empirycznych podstawach wiedzy i języka. Bada związki między mową a światem przez pryzmat stosunku prawdy do doświadczenia. Dowodzi, że wiedza o strukturze języka pomaga nam zrozumieć strukturę rzeczywistości. Praca powstawała etapami, a ostatecznego kształtu nabrała podczas Wykładów im. Williama Jamesa, wygłoszonych przez Bertranda Russella na Uniwersytecie Harwardzkim.