"Tezy o głupocie, piciu i umieraniu" Jerzego Pilcha - książka, która w 1998 roku znalazła się w siódemce książek nominowanych do literackiej Nagrody Nike - czyli - obraz polskiej rzeczywistości lat dziewięćdziesiątych - portrety znanych ludzi - pisarzy, polityków, dziennikarzy (m.in. Jerofiejewa, Brodskiego, K. Kieślowskiego, S. Czycza, Stanisława Pyjasa, L. Stommy, D. Passenta, M. Brandysa,W. Pawlaka, J. Oleksego, L. Wałęsy) - drastyczne sceny z życia towarzyskiego ( z udziałem K. Nosowskiej, C. Schiffer, J. Kwaśniewskiej) - wydarzenia z pierwszych stron gazet - epickie opowieści, anegdotyczne wspomnienia, ironiczno-filozoficzne gawędy Pilch uwodzi w tej książce czytelnika tym wszystkim, do czego przyzwyczaił odbiorców swojej prozy.

Oryginalne spojrzenie na fenomeny i absurdy współczesnego życia, błyskotliwe i ironiczne analizy, humor, zdolność obserwacji, lekkość pióra i niemal już przysłowiowa Pilchowa potoczysta fraza sprawiają, że postawione tu... tezy czyta się z przyjemnością."Tezy o głupocie, piciu i umieraniu" zostały ujęte w autobiograficzną ramę - rozpoczynają się opowieścią o inicjacjach dzieciństwa, kończą zaś powrotem do rodzinnej Wisły.