Człowiek przełomu XX i XXI w jest dumny z niezbywalnego prawa do wolności. Często odrzuca zatem wszelkie formy przymusu społecznego, kulturowego, co sprawia, że staje się on czasem podmiotem działań samowolnych, przyjmuje wolność wyboru myśli i postaw wyłącznie w kontekście wyzwolenia "od" wszelkiej odpowiedzialności, autorefleksji, konsekwencji.
Zagrożenia cywilizacji wolności znane są pedagogom, choć nie zawsze wiedza ta prowadzi do konstruktywnych działań wychowawczych w szerszej czy lokalnej skali. Zapraszając do wypowiedzi pedagogów z różnych ośrodków uniwersyteckich, postawiliśmy pytanie: jak realizować wychowanie do wolności we współczesnej edukacji estetycznej?