Od chwili publikacji Narada języków Theo Hermansa cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem badaczy i adeptów przekładu. To ważna propozycja teoretyczna. Poszczególne rozdziały łączy filozoficzna refleksja nad zasadniczą naturą przekładu i jego paradoksami, sposobami jego interpretacji, wagą samoświadomości i autotematyczności tłumaczeń. W warstwie teoretycznej Hermans wzywa do przemyślenia podstawowych kategorii opisujących pole badawcze dyscypliny oraz do szerszego otwarcia przekładoznawstwa na inne niż zachodnia tradycje intelektualno-kulturowe, a w praktycznej – do stosowania koncepcji „gęstego tłumaczenia” (inspirowanej „opisem gęstym” w antropologii Geertza).

Książka Theo Hermansa skutecznie prowokuje do świeżego, krytycznego spojrzenia na przekład i przekładoznawstwo, co daje jej zasłużone miejsce w literaturze dyscypliny. Równie istotny jak treść jest styl książki: polemiczny, często nacechowany ironią i humorem. Udało się go odtworzyć w tłumaczeniu. Jestem przekonany, że Narada języków wniesie do polskiego przekładoznawstwa ważny i potrzebny głos, przyczyniając się do dalszego rozwoju tej dyscypliny.
Z recenzji dr. Piotra Blumczyńskiego, Queen’s University, Belfast