Widzimy, że jakaś rzecz jest dobra, szlachetna, wielka i pragniemy urzeczywistnić ją w sobie. Czy to jest najbliższy nam stopień ewolucji? Czy to jest rzecz, której domaga się prawo rozkwitającego w nas życia? Naszym bezpośrednim celem nie jest to, co samo w sobie jest najlepsze, lecz to, co na obecnym stopniu naszego rozwoju jest dla nas najlepsze i co poprowadzi nas o krok naprzód.

Prawda, współczucie, pokora, bohaterstwo, umiłowanie pokoju, zręczność i nieustraszoność – oto cechy człowieka, który dojrzał do zgłębienia tajemnic dharmy. Moralność jest bardzo subtelną rzeczą, nie jest ona, jak mniemają naiwni, jednakowa dla wszystkich, ponieważ uzależniona jest od dharmy jednostki. To, co jest słuszne dla jednego, może nie być słuszne dla drugiego. Zło i dobro są względne i powinny być oceniane w odniesieniu do konkretnego człowieka i jego powinności, gdyż ludzie posiadają różną dharmę, a każda rzecz ma swój właściwy czas i właściwe sobie miejsce.