Jedna z najważniejszych książek Ericha Fromma (1900-80) amerykańskiego psychologa i filozofa pochodzenia niemieckiego, uznawanego za jednego z najwybitniejszych humanistów XX wieku, twórcy psychoanalizy humanistycznej. Jak pisze M. Chałubiński Fromm cele swojej humanistyki nazywa „leczeniem duszy” wpisując tym samym własną twórczość tradycje uprawiania filozofii społecznej. Od poglądów wyznawanych przez większość naukowców odróżnia Fromma nie tylko pojmowanie celów humanistyki, ale także przekonanie o istnieniu wyższych instancji poznawczych niż nauka. Czyż przecież mit, baśń, sen mogą być analizowane wyłącznie w kategoriach naukowych, behawioralnych? Nie mogą odpowiada Fromm, ale pozostaje przy tym naukowcem, którego tez nie sposób ignorować...