To powieść psychologiczna o zmaganiu się ciężko chorego na płuca z chorobą. Zwraca uwagę bogactwo obserwacji autora, sejsmograficzna wręcz czułość w rejestrowaniu ludzkich przeżyć i uwrażliwienie na to, co w człowieku indywidualne i niepowtarzalne. Choroba bohatera i związane z nią przeżycia każą zastanowić się nad sensem istnienia i śmierci człowieka oraz znaczeniem miłości i przyjaźni. Powieść pokazuje też mechanizm wyzwalania się dobrze skrywanego egocentryzmu u człowieka śmiertelnie zagrożonego. Właściwym tematem książki jest nieuchronność śmierci.