„Homo Ludens z Książką jest wolny. Przynajmniej na tyle, na ile wolnym być można. Sam sobie ustanawia reguły gry, posłuszny własnej tylko ciekawości”. Wolno nam czytać, co tylko zapragniemy. Wolno porzucić lekturę, ale i wracać ciągle do tych samych fragmentów. Wolno śmiać się i rozmyślać, i wyruszyć za sprawą książki, dokądkolwiek się zechce. Takimi prawami rządzi się zdaniem Wisławy Szymborskiej najpiękniejsza zabawa wymyślona przez ludzkość: czytanie książek.
Wszystkie „Lektury nadobowiązkowe” – błyskotliwe, zabawne i przenikliwe felietony – w jednym tomie Rubryka, która od 1967 roku ukazywała się w „Życiu Literackim” pod tytułem „Lektury nadobowiązkowe”, szybko zyskała sympatię czytelników. I to tak dużą, że cykl ten kontynuowano potem w „Piśmie”, „Odrze” i „Gazecie Wyborczej”, teksty przedrukowywano także w osobnych wydaniach książkowych. Niniejsze jest już drugą edycją zbioru wszystkich felietonów Wisławy Szymborskiej, przygotowaną z okazji stulecia jej urodzin. „Wszystkie lektury nadobowiązkowe” to aż 562 felietony – mieszczące subiektywne rozważania o czytaniu snute przez Wisławę Szymborską, niepoprawną czytelniczkę, uzależnioną od literatury koneserkę słowa drukowanego, buszującą wśród tekstów zdumiewająco różnorodnych. Wszystkie felietony układają się w zbiór olśniewający niezwykłością spojrzenia i zaskakujący właściwym autorce poczuciem humoru – erudycyjną opowieść o świecie, przyrodzie, historii i sztuce.