Powieść Katarzyny Marii Bodziachowskiej pt. "Wieniawski - droga do gwiazd" stanowi osobliwy, literacki zapis ostatnich dziesięciu dni życia wielkiego mistrza skrzypiec. Ukazuje jego typowo ludzkie cierpienia, ale i, paradoksalnie, szczęście - możliwość snucia refleksji. Artysta wyrywkowo wspomina całe swoje życie - od dzieciństwa, przez największe, spektakularne sukcesy po porażki i błędy.

Obraz Henryka Wieniawskiego, jaki maluje Katarzyna Bodziachowska, staje się tym pełniejszy, że o polskim wirtuozie mówią także świadkowie jego oryginalnej "podróży do gwiazd" - rodzina i przyjaciele.

Na tle choroby skrzypka zawiązuje się odrębna i jakby dodatkowa płaszczyzna fabularna. Bohaterowie zapoznają się ze sobą, zaprzyjaźniają i dokonują autooceny. W powieści wiele jest więc przemyśleń odnośnie sztuki, geniuszu, miłości, samotności i innych pojęć ściśle związanych z człowiekiem i człowieczeństwem.