W stosunkach polsko-litewskich panuje złudne przekonanie, że obydwa kraje znają się na tyle dobrze, że nie są w stanie wzajemnie niczym się zaskoczyć, że przyczyn naszych nieporozumień należy szukać w historycznych zaszłościach, braku woli współpracy, wewnętrznej polityce, dysproporcji potencjałów, ale na pewno nie w braku wiedzy o sąsiedzie. Chociaż są argumenty za takim stanowiskiem, twórcy tej książki wychodzą z założenia, że wzajemne relacje najmocniej determinuje słaba znajomość współczesnej Litwy w
Polsce i współczesnej Polski na Litwie. Zebrane w niniejszym tomie teksty mają przynajmniej częściowo ten stan rzeczy zmienić.