"Sława i chwała" to dobra książka. Kawał solidnej literatury i kawał naszej historii. Iwaszkiewicz doskonale operuje szczegółami obyczajowymi, to fakt. Ale myślę, że najbardziej istotne w tej powieści jest pokazanie ludzi wielopłaszczyznowe i nie boję się użyć tego słowa, niemalże polifoniczne. Wybory młodych, wybory starych. Myślę, że umiejętność dokonywania wyborów przez bohaterów jest ukazana tu jako proces niełatwy, przypominający ból. W tej powieści, jak w życiu, nie ma jasnej i ciemnej strony, jest jasna, ciemna i złota i jeszcze inna. Polacy to naród złożony i niejednoznaczny. Są bohaterowie, są też łotrzykowie. U Iwaszkiewicza wyraźnie ścierają się strony świata. Sentymentalny wschód, wyrachowany zachód, ciemne krwawe północne ziemie i południe ze swoją sztuką i słońcem. Wszyscy stoimy na przełęczy i od nasz zależy, w którą stronę odwrócimy twarz. Kolejny wybór.. Polecam koneserom.