Jest to nowe spojrzenie na twórczość Sergiusza Hessena - pedagoga i filozofa zarazem. Autorka ukazuje myśl Hessena jako odpowiedź na pytanie o warunki możliwości ukształtowania się poczucia odpowiedzialności za ludzka wspólnotę. Wskazuje na specyficznie pojętą więź człowieka ze światem jako na niezbywalną postawę pojawienia się tego poczucia. Ze względu na to, że więź ta tworzy się w dialektyce procesu edukacyjnego, autorka eksponuje związek pedagogicznej myśli Hessena z filozofią dialektyczną w jej różnych wymiarach.