Quo vadis przedstawia szeroką panoramę starożytnego Rzymu i początków chrześcijaństwa, uzupełnioną wątkiem miłości Winicjusza i Ligii. Należą oni do dwóch odrębnych światów: rzymski patrycjusz i chrześcijańska zakładniczka z plemienia Ligów. Wątek miłosny obfituje w liczne zwroty akcji: ucieczkę Ligii, jej poszukiwania przez Winicjusza, próbę porwania, przemianę Winicjusza i przyjęcie przez niego chrztu, wreszcie uwięzienie i cudowne ocalenie na arenie. W powieści ważnym elementem jest wątek historyczny, który skupia się na osobie rzymskiego cesarza Nerona, a także prześladowaniach chrześcijan i szerzeniu się wiary chrześcijańskiej. Duchowym przywódcą chrześcijan w tym czasie był apostoł Piotr, który zostaje pojmany i ukrzyżowany. Punktem kulminacyjnym powieści jest walka Ursusa z turem. Czy lud rzymski otworzy się w końcu na naukę chrześcijańską? Czy miłość Ligii i Winicjusza pozwoli im przetrwać prześladowania? Henryk Sienkiewicz (1846-1916) – urodził się 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu. Po matce odziedziczył zamiłowanie do literatury. Od dzieciństwa interesował się dziełami staropolskich pisarzy i próbował swych sił w pisaniu wierszem i prozą. W latach osiemdziesiątych został redaktorem naczelnym konserwatywnego dziennika „Słowo”. Dużo podróżował. Burzliwe dyskusje wywoływały jego nowo powstałe dzieła, podejmujące problematykę historyczną, przede wszystkim Trylogia. Pierwsza część pt. Ogniem i mieczem ukazała się drukiem na przełomie 1883 i 1884 r. Potop – druga część Trylogii – powstał w latach 1884-1886, a na przełomie 1887 i 1888 r. ukazał się Pan Wołodyjowski. Wielki sukces dzieła przyczynił się do tego, że Sienkiewicz stał się najsławniejszym powieściopisarzem w kraju. W 1896 r. ukazało się Quo vadis – powieść, której akcja rozgrywa się w starożytnym Rzymie. W 1905 r. otrzymał literacką Nagrodę Nobla za całokształt twórczości. Próbował swych sił także w powieściach obyczajowych.