O POTRZEBIE PAMIĘTANIA O NASZYCH ZMARŁYCH KOLEŻANKACH I KOLEGACH – PROFESORACH UNIWERSYTETU JAGIELLOŃSKIEGO...

W znanym powszechnie wyimku poetyckim Cypriana Kamila Norwida Ojczyzna to ziemia i groby. Narody, tracąc pamięć, tracą życie można – bez obawy o utratę sensu owego przesłania – zastąpić słowa „ojczyzna” i „narody” innym, równie uniwersalnym wyrazem. Jest nim słowo „uniwersytet”. Każda uczelnia stanowi bowiem z definicji nie tylko wspólnotę żywych, ale i międzypokoleniowy most łączący przeszłość oraz przyszłość. Tych, którzy odeszli, z tymi, którzy przyjdą po nas. Jeżeli zatem chce się poznać, ale i współtworzyć historię każdego uniwersytetu, to należy pójść na cmentarze, na których spoczywają jego profesorowie.

(...) pomnikiem wdzięcznej pamięci jest niniejsza publikacja, uzupełniona w stosunku do wydania pierwszego o nazwiska profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego, którzy spoczęli na cmentarzu Salwatorskim. Ustalona przez nas liczba 824 profesorów spoczywających na tym cmentarzu oraz na cmentarzu Rakowickim niekoniecznie musi być jednak pełna. Nie mamy bowiem pewności, czy dzięki naszej kwerendzie udało się nam odszukać wszystkich profesorów UJ, którzy w latach 1803–2015 znaleźli miejsce wiecznego spoczynku na tych właśnie cmentarzach. Podobnie może być z przywołanymi informacjami dotyczącymi pisowni nazwisk, kolejnością imion bądź podwójnych nazwisk, wreszcie – datami życia i śmierci (niekiedy różniącymi się od tych na płycie nagrobnej i w dokumentach). Liczymy na to, że odzew społeczny na to właśnie opracowanie przyczyni się do ewentualnego skorygowania przedstawionych tutaj danych.
Prof. dr hab. Jan Wiktor Tkaczyński
Przewodniczący Komitetu ds. Opieki nad Grobami Profesorów UJ