Szereg cech, takich jak przywiązanie do tradycji i religii, a także skłonność do politycznego radykalizmu każe postrzegać Greków jako typowych mieszkańców Półwyspu Bałkańskiego. Jednak doświadczenia historyczne i geograficzny kształt państwa ukształtowały społeczeństwo o specyficznej mentalności, żyjące w poczuciu własnej wyjątkowości - jako spadkobierców kultury antycznej i biznatyjskiej.

Książka prezentuje szczególnie interesujący z punktu widzenia historii społecznej okres po klęsce w wojnie z Turcją, oznaczającej koniec marzeń o "Grecji dwóch kontynentów i pięciu mórz". Ekonomiczne konsekwencje przegranej wojny splotły się ze społeczno-kulturowym wstrząsem, jakim stał się napływ do pięciomilionowego kraju, liczącej ponad milion rzeszy uchodźców z Azji Mniejszej. Oznaczało to w praktyce przebudowę lub niszczenie dziewiętnastowiecznych struktur społecznych, ale także pojawienie się nieznanych dotąd w życiu społecznym zagrożeń i konfliktów.