Charakterystycznym rysem pedagogiki religii wpisującej się w nurt nauk o wychowaniu jest badanie edukacji religijnej, która opiera się na relacjach człowieka z Bogiem. Wymaga działań umożliwiających zrozumienie istoty samej relacji człowieka z Bogiem, a nadto jej znaczenia dla człowieka, po to, by w jego życiu mogło dojść do integracji wymiaru religijnego z innymi jego wymiarami, a zwłaszcza z życiem społecznym i moralnym. To zaś oznacza, że jako dyscyplina nauki pedagogika religii przedstawia konkretną koncepcję pedagogiczną, która jest alternatywą dla edukacyjnych propozycji budowanych na innych zasadach. W realizacji stawianych sobie zadań pedagogika religii korzysta z metod badawczych wypracowanych przez nauki empiryczne, jak i teologiczne oraz z ich dorobku naukowego.

Ks. prof. dr hab. Zbigniew Marek SJ – pracownik Katedry Pedagogiki Chrześcijańskiej w Instytucie Nauk o Wychowaniu Akademii Ignatianum w Krakowie. Interesuje się współzależnościami zachodzącymi między wychowaniem i religią. Jest autorem m.in. książek: Religia – pomoc czy zagrożenie dla edukacji? (2014), Pedagogika towarzyszenia. Perspektywa tradycji ignacjańskiej (2017), Pedagogika świadectwa, Perspektywa antropologiczno-kerygmatyczna (2019, współautorstwo z Anną Walulik), Pedagogika Dobrej Nowiny. Perspektywa katolicka (2020, współautorstwo z Anną Walulik). Współautor i kierownik zespołu przygotowującego podręczniki do nauki religii w szkole. Organizator i moderator Korespondencyjnego Kursu Biblijnego.