„Odpowiedzialność i władza sądzenia” to zbiór niepublikowanych dotąd tekstów Hannah Arendt z ostatnich dziesięciu lat jej życia, kiedy to starała się wyjaśnić sens wzbudzającego kontrowersje dzieła „Eichmann
w Jerozolimie”. Centralne miejsce zajmują w nim głębokie rozważania etyczne. Arendt wskazuje na nieadekwatność tradycyjnych „prawd” moralnych jako kryteriów służących ocenie naszego postępowania i poddaje krytycznej analizie naszą zdolność do rozróżniania dobra i zła. Dochodzi do przekonania, że obok zła radykalnego – będącego przedmiotem jej wcześniejszych prac o totalitaryzmie – istnieje też zło znacznie groźniejsze, niezależne od ideologii politycznej, zło bezgraniczne, z którym mamy do czynienia wtedy, gdy jego sprawca nie odczuwa skruchy i zapomina o swych czynach zaraz po ich dokonaniu.