Drugi tom wyjaśnia takie pojęcia zaawansowanej ścieżki rozwoju duchowego, jak dobre postępowanie i Miłość.

Na dobre postępowanie składają się: kontrola nad umysłem oraz działaniem, tolerancja, pogoda ducha, ukierunkowanie na pracę dla Mistrza oraz ufność.

Miłość jest najważniejsza, bo jeśli jest wystarczająco silna, zmusza człowieka do zdobycia wszystkich innych rzeczy, lecz wszystkie te rzeczy byłyby niewystarczające bez Miłości. Głęboka Miłość do Najwyższego pozwala działać wspólnie z Nim oraz tak, jak On. Ponieważ jest On Miłością, a my pragniemy stać się jednością z Nim, musimy także być przepełnieni doskonałą bezinteresownością i Miłością. W życiu codziennym Miłość oznacza, że pozostajemy uważni, by nie krzywdzić żadnej żywej istoty oraz że będziemy nieustannie wypatrywać okazji do niesienia pomocy.

Służbę tę trzeba wypełniać w małych codziennych sprawach, by stała się nawykiem. Dzięki temu nie przeoczymy owych rzadkich sposobności do wypełniania dzieł wielkich. Kto pragnie być jednością z Najwyższym, nie czyni tego dla siebie; musi stać się kanałem, przez który popłynie Jego Miłość do współbraci. Ten, kto podąża tą ścieżką, nie żyje dla siebie, lecz dla innych. Zapomniał o sobie, by służyć. Stał się żywym płomieniem, oświetlającym świat Boską Miłością wypełniającą jego serce.