Przedmowa: Halina Kralowa.
Czym jest nuda? Szczególnym stanem ducha i umysłu. Niezdolnością wyjścia poza samego siebie, mgłą, w której gubi się myśl... Pełen rozterek i sprzecznych emocji trzydziestopięcioletni Dino stara się przezwyciężyć nudę, oddając się malarstwu. Próba kończy się niepowodzeniem. Pewnego dnia Dino poznaje Cecylię, modelkę zmarłego niedawno malarza Balestrieriego. Zostają kochankami. Bohater traktuje tę znajomość instrumentalnie. Cecylia jest młoda, naiwna i dziecinna, w dodatku źle całuje. Łączy ich jedynie leniwy, automatyczny erotyzm. Gdy jednak Dino postanawia porzucić dziewczynę, ucieczka okazuje się niemożliwa. Mężczyzna zdaje sobie sprawę, że aby coś porzucić, najpierw trzeba to posiąść. Tymczasem Cecylia wymyka mu się z rąk... Moravia w sposób bardzo wnikliwy pisze o niemożliwości nawiązania relacji z rzeczywistością; tworzy bezlitosny obraz społecznej alienacji jednostki i moralnej pustki świata, który ją kształtuje. Nuda (1960) to jedna z ważniejszych powieści w dorobku pisarza. Nagrodzona w 1961 roku Premio Viareggio, szybko doczekała się ekranizacji - w 1963 roku powstał film w reżyserii Damiana Damianiego, znany polskiemu widzowi pod tytułem Pustka.


W swojej moralnej i artystycznej ekonomii Nuda jest być może najbardziej udaną ze wszystkich książek Moravii. Nikt nie opisywał serii cielesnych aktów, szaleńczych i zimnych w swoim automatyzmie - nagości, pożądania i jego zaniku - z tak kompletnym brakiem satysfakcji i beznamiętną prawdziwością.
„Partisan Review"

Eksploracja cichej rozpaczy zautomatyzowanego człowieka.
„Boston Review"

Bogata w treść i czysta... Niezwykłe osiągnięcie.
„The New York Times"