Książka jest pionierską w historiografii polskiej próbą przedstawienia relacji żydowsko-muzułmańsko-chrześcijańskich w kontekście prowadzonych misji i ich konsekwencji, jakimi były przypadki konwersji. Przynosi nowe spojrzenie i stawia nowe problemy, które we współczesnych badaniach powinny być rozwijane. Książka jest jedną z najbardziej oryginalnych prac poświęconych relacjom międzyreligijnym, szczególnie żydowsko-chrześcijańskim, jakie kiedykolwiek w Polsce powstały. Pokazuje świat konwertytów, żyjących na marginesie ówczesnego społeczeństwa żydowskiego i chrześcijańskiego, ludzi poszukujących, próbujących odnaleźć własną drogę do Boga, często niepotrafiących sobie poradzić z trudami życia w nowym środowisku, czasem hochsztaplerów, często postacie tragiczne. Bardzo ciekawe są związki chrześcijańskich millenarystów z Żydami, ogarniętymi mesjańską gorączką. Odkrywa fascynujący świat ludzi próbujących stworzyć pomosty pomiędzy dwiema religiami, czy wręcz nową synkretyczną religię.