Książka jest wynikiem badań prowadzonych nad koncepcją przemiany maski powiązaną z treścią mitu, która została zaprezentowana w pracach amerykańskiego antropologa i badacza mitów J. Campbella. Część I nawiązuje do głównych koncepcji w tym zakresie, tj. do logiki metafizycznej I. Kanta, idei mitu religijnego A. Schopenhauera, a także rozumienia mitu w psychologii C.G. Junga. Część II książki zawiera opis czterech przestrzeni przekazu mitycznego: metafizycznej, kosmologicznej, socjologicznej oraz psychologicznej. Część III i IV prezentują konteksty, w jakich przebiega dyskurs maski. W ostatniej części autor zajmuje się problemem aktualizacji dyskursu maski, która zachodzi w relacji logos - mythos - psyche, oraz kluczową dla tego zagadnienia koncepcją monomitu.