Miasto mojego dzieciństwa, dom rodzinny, kościół parafialny,
kościół mojego chrztu świętego... Pragnę wejść w te gościnne progi,
na nowo ukłonić się rodzinnej ziemi i jej mieszkańcom, i wypowiedzieć
słowa, którymi wita się domowników po powrocie z dalekiej drogi:
„Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!" (...)
Z czcią całuję też próg domu Bożego - wadowickiej fary, a w niej
chrzcielnicę, przy której zostałem wszczepiony w Chrystusa i przyjęty
do wspólnoty Kościoła. W tej Świątyni przystąpiłem do pierwszej
spowiedzi i komunii św. Tu byłem ministrantem. Tu dziękowałem Bogu
za dar kapłaństwa i -już jako arcybiskup krakowski -tu przeżywałem
swój srebrny jubileusz kapłański.