W 1978 roku w Ustrzykach Dolnych powstał jeden z pierwszych i zarazem najważniejszych polskich zespołów punkrockowych. Pięciu nastolatków z nieznanego nikomu szerzej miasteczka niemal z marszu zawładnęło sercami i umysłami młodzieży, a wśród dorosłej części społeczeństwa wzbudziło przestrach. Trzy litery tworzące nazwę kapeli, kojarzone wcześniej co najwyżej z miejscową rejestracją samochodową, urosły rychło do rangi symbolu. Stały się dla pokolenia dorastającego w dekadzie Gierka i nieco później swoistym znakiem rozpoznawczym, znamieniem identyfikującym tę generację z punkowym stylem bycia i drapieżną, niewyszukaną muzyką, której największą wartością był autentyzm.
Historia KSU to opowieść o sprzeciwie wobec zastanej rzeczywistości, o poszukiwaniu własnego ja, o dojrzewaniu świadomości przynależenia do małej ojczyzny – tej ustrzyckiej, bieszczadzkiej, pogranicznej, wielokulturowej. Wszystko to, w powiązaniu z niezgodą na „jedynie słuszny” program oferowany przez władze, niczym w lustrze odbija się w twórczości KSU – dotykającej najważniejszych sfer życia jednostki, podejmującej ważkie kwestie społeczne, zmuszającej do myślenia.
Ten punkrockowy bunt ma w sobie szaleństwo, chwilami przekracza granice zdrowego rozsądku, ale udowadnia, jak wielka może być siła młodości i muzycznego przekazu.