Kosmos mój prywatny. Wielki wybuch w ziarnistej przestrzeni zawiera postulaty wysuwane przez autora, które są oczywiście niezgodne z ustaloną wiedzą na temat ewolucji kosmosu i astrofizyką. Wywołają zapewne sprzeciw i potępienia profesjonalistów. Autor uznał jednak, że jeżeli choć jedna myśl w  tej książce może okazać się prawdopodobna, czy nawet prawdziwa, to należało ją przedstawić publicznie.  Treścią publikacji jest dyskusja wokół tego pomysłu.Dla czytelnika nieobeznanego z terminologią z dziedziny atomistyki i kosmologii tekst może nie być łatwy do zrozumienia. Może stanie się chociaż zachętą do poznania tych pięknych dziedzin wiedzy ludzkiej. Autor byłby wdzięczny profesjonalistom za opinię i krytyką „dzieła”, która nie będzie zapewne inna, jak miażdżąca.Autor jest absolwentem Akademii Medycznej w Warszawie. Pracował wiele lat jako anestezjolog i lekarz ogólny. Obecnie na emeryturze.Od dawna interesuje się naukami o niebie. Pierwsze informacje czerpał z pierwszego numeru miesięcznika „Problemów”, który ukazał się w już 1945 r. Wydawano go przez wiele lat. To stało się inspiracją do systematycznego śledzenia postępów w kosmologii i astrofizyce.Swoje zainteresowanie kosmologią dzieli z innymi dziedzinami wiedzy: historią, ekonomią, polityką a także literaturą. Zaowocowało to stworzeniem blogów o tej tematyce, zamieszczonych w Internecie pod adresem UP7256. Również na Twitterze funkcjonuje profil o takim samym adresie. Jest także autorem publikacji „Mój zegar niesłoneczny”, zawierającej wspomnienia z dzieciństwa i wczesnej młodości, dostępnej w księgarniach internetowych.