Książka mieści się w obszarze glottodydaktyki języka polskiego. Autorka skoncentrowała się na jednym zasadniczym wymiarze nauczania języka - opanowywaniu zasobu leksykalnego. Za podstawę badań przyjęła wyniki opisów frekwencyjnych sporządzonych dla różnych odmian współczesnej polszczyzny. Swój wybór uzasadnia tym, że właśnie częstość użycia poszczególnych jednostek leksykalnych przez współczesnych rodzimych użytkowników polszczyzny powinna stanowić rdzeń programów nauczania leksyki dla cudzoziemców. Co najistotniejsze, kolejność nauczania słownictwa na poszczególnych poziomach i etapach procesu dydaktycznego powinna się opierać na kryterium częstości użycia, czyli występowania poszczególnych haseł w polszczyźnie. Zarówno same badania, jak i stosowane techniki - wśród nich bardzo nowatorskie ujęcie z zastosowaniem grup wyrazowych zwanych gronami (leksykalnymi) - a nade wszystko uzyskane wyniki mają bardzo duże znaczenie dla dalszych badań nad kompetencją leksykalną - i to zarówno uczących się języka polskiego jako obcego/drugiego, jak i uczniów opanowujących leksykę w języku ojczystym.
Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Haliny Zgółkowej, UAM