Książka powstała jako krytyczna refleksja nad stanem polskiej biografistyki historycznej związanej z życiem i działalnością Józefa Piłsudskiego. Moim zamiarem było przezwyciężenie swoistego rodzaju warszawocentryzmu jego dotychczasowych biografii. Eksponuję w tej książce wątki rzadko poruszane, czyli takie tematy jak: rola Naczelnika Państwa w budowie aparatu państwowego i samorządowego: wojska, administracji, życia gospodarczego, ustawodastwa socjalnego, dyplomacji, szkolnictwa, instytucji kulturalnych. Zwróciłem uwagę na rolę Naczelnika Państwa w rozładowywaniu konfliktów narodowościowo-wyznaniowych. Przypomniałem jego szacunek dla chrześcijańskich zasad życia państwowego wyrażony m.in. w przemówieniu z 19 lipca 1919 roku skierowanym do Nuncjusza Papieskiego Achillesa Rattiego i w jego akcie oddania Polski Sercu Najjaśniejszej Marii Panny Ostrobramskiej z 1920 roku. Te dokumenty w dotychczasowych biografiach Józefa Piłsudskiego były na ogół świadomie pomijane.