Według Umberta Eco otwarcie to fundamentalna wieloznaczność przekazu artystycznego. Wartość estetyczna zaś, jest tym większa, im bogatsze są możliwości interpretacyjne. O genialności utworu stanowi jego wielowarstwowość. Dlatego też lektura takich klasyków jak Dante odbywa się na kilku poziomach. W Boskiej komedii wychwytujemy znaczenia zarówno dosłowne, jak alegoryczne. Pewnych trudności mogą jednak nastręczać współczesne dzieła. Przy ich interpretacji nie możemy operować symbolami z określonego systemu. To przysparza problemów metodologicznych. Rodzą się pytania, jak odkodowywać znaki i jak docierać do ukrytych sensów. Powstaje wątpliwość, czy w perspektywie ahistorycznej i przy wskazaniu na aktywną rolę odbiorcy-współtwórcy dzieła, każda interpretacja jest jednakowo uprawomocniona.
Spectrum wyznaczane przez Umberta Eco jest niezwykle szerokie. Otwartość dostrzega on zarówno w malarstwie jaskiniowym, w tekstach Mallarmégo, Joyce’a, Brechta, jak w zjawiskach współczesnej kultury masowej.
Niniejsze wydanie Dzieła otwartego zostało przez autora w 2004 roku przejrzane i uzupełnione.

W swych esejach przedstawia argumenty za wolnością czytelnika do interpretowania dzieła niezależnie od „intencji” autora. Tak jak Barthes kulturę postrzega jako sieć znaków, które należy odkodować, by odkryć ukryte znaczenia. Posługuje się narzędziem semiotyki do analizowania komunikacji zarówno w prozie Joyce’a czy Borgesa, jak w tekstach kultury masowej.
„The Guardian”

Ambitna i racjonalna próba opisu zjawisk artystycznych o nastawieniu dezalienacyjnym, próba, która jest nie tyle protestem krytyka, ile diagnozą obserwatora.
prof. Zofia Mitosek

Przekonujący sposób prezentacji myśli i szczególna umiejętność egzemplifikacji. Ta książka to poważny traktat ze współczesnej estetyki, a zarazem wspaniałe wprowadzenie do myśli Umberta Eco.
„Harvard University Press”