Książka przedstwaia poruszający opis, wręcz deszyfryzację, tysięcy postaw społecznych zawartych w malowanych wotach dziękczynnych (kobiety dziękują za zycie dzieci i mężów, mężczyźni przeważnie - za własne), a także w tradycji świąt mniejszości językowych we Włoszech. Za jej motto przewodnie mogą posłużyć słowa poezji Witolda Misiudy-Rewery "i już nie chcę rozmieniać się na drobne i w ich brzęku przeliczać mej duszy". Przesłaniem publikacji jest dobroć, która suponuje bezpieczeństwo i harmonizację prawa, bez pozbawiania człowieka tożsamości i duszy.