Książka stanowi próbę spojrzenia na społeczność żydowską Międzyrzeca Podlaskiego przez jej cmentarze - stary i nowy. Odpowiednie spojrzenie na cmentarz i odczytanie go jako "tekstu kultury" może przynieść bardzo interesujące efekty poznawcze. Zasadniczym przedmiotem i podstawą źródłową tej pracy są nagrobki, które poddano analizie w różnych aspektach jako zabytki epigraficzne. Materiał jest prezentowany w perspektywie trzech horyzontów badawczych, które odpowiadają kolejnym partiom opracowania, ujmującym rzecz od ogólnego kontekstu historycznego do szczegółowej analizy obiektów: 1) dzieje społeczności żydowskiej w Międzyrzecu, 2) dzieje cmentarzy, 3) opis i analiza ocalałego cmentarza jako całości oraz poszczególnych nagrobków. Charakterystyka macew obejmuje: aspekty technologiczne, rodzaje nagrobków i ich zdobnictwo, informację o wykonawcach nagrobków, formalne cechy pisma inskrypcji, charakterystykę tekstów nagrobkowych pod względem językowym (struktura, treść, zastosowane formy literackie). Ważną partią tej pracy jest prezentacja materiału źródłowego - stanowiącego podstawę opracowania i odniesienie do części opisowo-analitycznej - zamieszczonego w "Katalogu nagrobków".